اخبار سبزوار پيام : مذهبی

سفره معنوی/7/

رمضان گلستان اخلاص و عرفان

  ماه رمضان فرصتی برای سیراب کردن جان از صافی زلال اخلاص و عرفان است.

سفره معنوی برگ سبزی است از گلستان عرفان برای التیام عطش جان عاشقان، امید که ما نیز از این برکت گسترده بهره ببریم.
 
دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم
«اللهمّ اعنّی فیهِ على صِیامِهِ وقیامِهِ وجَنّبنی فیهِ من هَفَواتِهِ وآثامِهِ وارْزُقْنی فیهِ ذِكْرَكَ بِدوامِهِ بتوفیقِكَ یا هادیَ المُضِلّین».

«خدایا یارى كن مرا در این روز بر روزه گرفتن و عبـادت و بركنارم دار در آن از بیهودگى و گناهان و روزیم كن در آن یادت را براى همیشه به توفیق خودت اى راهنماى گمراهان».

مسئله روز:
- اساتید و دانشجویان، در صورتی که بیش از ده روز با قصد اقامت در محل درس و تدریس می‌مانند، تکلیف نماز و روزه‌شان چیست؟
همه مراجع: برای این‌گونه افراد، نماز و روزه صحیح است.

تبصره: در صورتی که از ابتدا به‌طور جد، قصد ماندن ده روز را داشته باشند و بعد از خواندن یک نماز چهار رکعتی، به دلیلی تصمیم بر بازگشت به وطن بگیرند؛ نماز و روزه‌ی آن‌ها در محل تحصیل کامل خواهدبود.

- دانشجویانی که در خوابگاه ده روز یا بیش‌تر می‌مانند و بین آنجا و محل تحصیل رفت‌وآمد می‌کنند و فاصله بین آن دو، کمتر از چهار ساعت فرسخ شرعی(22.5 کیلومتر) است، حکم نماز و روزه‌شان چگونه است؟

امام(ره): اگر در مدت ده روز، تنها یک مرتبه و به اندازه دو ساعت، از خوابگاه به دانشگاه بروند، نماز تمام و روزه صحیح است و در غیر این صورت نماز شکسته است و روزه صحیح نیست.

آیات عظام بهجت، سیستانی، فاضل، صافی، مکارم، نوری و وحید: در فرض یاد شده، نماز تمام و روزه صحیح است.

آیت‌الله تبریزی: بنابر احتیاط واجب، باید نماز را بین شکسته و تمام جمع کنند و اگر روزه بگیرند، صحیح است و قضا ندارد.

آیت‌الله خامنه‌ای: اگر در مدت ده روز، به اندازه یک تا دو ساعت در روز یا چند روز که مجموع آن به مقدار یک سوم شب باشد از خوابگاه به دانشگاه بروند، نماز تمام و روزه صحیح است و در غیر این صورت نماز شکسته است و روزه صحیح نیست.

- حکم نماز و روزه اساتیدی که یک یا چند روز در هفته ، به محل تدریس (که فاصله آن با وطن بیش از مسافت شرعی است)، رفت و آمد دارند، در دو صورت زیر در محل تدریس و بین راه چگونه است؟
الف. محل تدریس یک شهر است. ب. محل تدریس شهرهای مختلف است.

امام(ره):
نماز شکسته است و روزه صحیح نیست.

آیات عظام بهجت، خامنه‌ای، فاضل و نوری:
اگر رفت و آمد حداقل تا مدتی ادامه داشته باشد، که عرف این کار را، شغل بداند- نماز تمام و روزه صحیح است.

آیت‌الله تبریزی:
اگر در هفته حداقل یک بار برای تدریس، بین وطن و دانشگاه رفت‌وآمد کنند، نماز تمام و روزه صحیح است. اگر رفت و آمدشان در مدت هشت یا نه روز، یک بار انجام گیرد، باید احتیاط کنند؛ یعنی، نماز را تمام و شکسته بخوانند و اگر روزه بگیرند، صحیح است و قضا ندارد.

آیت‌الله سیستانی:
اگر در ماه، ده روز یا بیشتر در سفر باشند و این امر در مدت یکسال، شش ماه و در مدت بیش از یک سال، تا سه ماه ادامه داشته باشد، نماز تمام و روزه صحیح است. اگر در ماه، نه یا هشت روز در سفر باشند، باید احتیاط کنند، یعنی، نماز را تمام و شکسته بخوانند و روزه بگیرند و قضای آن را نیز به جا آورند.

آیت‌الله وحید خراسانی:
اگر چهار روز در هفته را به محل تدریس رفت‌وآمد داشته باشند، نماز آنان تمام و روزه‌شان صحیح است. اگر سه روز در سفر باشند، بنابر احتیاط بین نماز شکسته و تمام جمع کنند و بنابر احتیاط روزه بگیرند و قضای آن را نیز به جا آورند و اگر کمتر از سه روز باشد، نماز شکسته است و روزه صحیح نیست.

آیت‌الله صافی گلپایگانی:
اگر رفت‌وآمد حداقل برای مدت چهار ماه ادامه داشته باشد، نماز و روزه صحیح است.

 آداب خوابیدن

پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند: ای علی! خوابیدن چهار گونه است: خواب پیامبران بر پشت، خواب مؤمنان بر پهلوی راست، خواب کافران و منافقان بر پهلوی چپ و خواب شیطان‌ها بر رویشان است.

حضرت علی(ع) می‌فرمایند: خوابیدن چهار قسمت است: پیامبران بر پشت دراز کشیده می‌خوابند، در حالی که چشم‌هایشان برای دریافت وحی پروردگار نمی‌خوابد. مؤمن رو به قبله بر پهلوی راست می‌خوابد. پادشاهان و فرزندانشان برای گوارایی غذا بر پهلوی چپ می‌خوابند و ابلیس و برادرانش و دیوانگان و آسیب‌دیدگان عقلی بر روی شکم می‌خوابند.

از امام رضا(ع) روایت شده‌است که می‌فرموند: قدرت و سلطنت خواب، در مغز است و آن مایه پایداری و نیرومندی جسم است، پس هرگاه خواستی بخوابی ابتدا بر سمت راست سپس بر سمت چپ بخواب و همچنین هنگام برخاستن از سمت راست برخیز.

مکان خواب

رسول خدا(ص) می‌فرمایند: بر بام و جایی که محفوظ نیست نخوابید.

امام صادق(ع) می‌فرمایند: بر روی چهارپایت مخواب، چون زخم پشتش را سریع می‌گرداند و این کار حکیمان نیست، مگر اینکه در کجاوه باشی و امکان استراحت داشته باشی.

امام کاظم(ع) می‌فرمایند: رسول خدا(ص) کسی را که تنها در خانه بخوابد نهی می‌کرد.

وقت خواب
امام باقر(ع) می‌فرمایند: خواب در ابتدای روز مایه نادانی و کودنی و خواب قیلوله (خواب کوتاه نیمروز) نعمت و

خواب پس از عصر مایه حماقت و ابلهی و خواب میان مغرب و عشا مایه محرومیت از روزی است.

امیرمؤمنان(ع) می‌فرمایند: خواب میان مغرب و عشاء و پیش از طلوع خورشید مایه فقر است.

میانه‌روی در خواب
رسول خدا(ص) می‌فرمایند: خدا سه چیز را دوست دارد: کم‌گویی، کم‌خوابی و کم‌‌خوری و نیز می‌فرماید: یکی از بدترین چیزهایی که درباره امتم هراس دارم، پرخوابی است.

امیر مومنان(ع) می‌فرمایند: اهل دنیا کسی است که خوابش بسیار باشد؛ همچنین می‌فرماید: پرخوری و پرخوابی جان را فاسد می‌کنند و زیانبار است.

امام صادق(ع) می‌فرمایند:  پرخوابی دین و دنیا را از بین می‌برد.

امام باقر(ع) می‌فرمایند: چهار چیز است که مقدار کم آنها هم بسیار است: آتش، خواب، بیماری و دشمنی. مقدار کم هر یک از این چهار چیز را ناچیز نشمارید، بلکه مقدار کم آنها نیز بسیار است و می‌تواند منشأ پیامد زیاد باشد.

خواب پریشان

امام صادق(ع) فرموند: هرگاه کسی خوابی پریشان و ناخوشایند دید (و از خواب بیدار شد) پهلو به پهلو شود و آیه 10 سوره مبارکه «مجادله» را بخواند: «إِنَّمَا النَّجْوَى مِنَ الشَّیْطَانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَلَیْسَ بِضَارِّهِمْ شَیْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ» سپس بگوید: «عذت بما عاذت به ملائکة الله المقربون و انبیاؤه المرسلون و عباده الصالحون من شر ما رأیت و من شر الشیطان الرجیم»؛ «به آنچه فرشتگان مقرب الهی و پیامبر مرسل و بندگان شایسته خدا پناه برده‌اند، پناه می‌برم از شر خوابی که دیده‌ام و از شر شیطان رجیم».منبع ایسنا.

---